Ρητίνη Πιερίας
Η Ρητίνη, έδρα και μοναδικός οικισμός της Τοπικής Κοινότητας Ρητίνης του διευρυμένου Δήμου Κατερίνης, είναι ένα χωριό του Νομού Πιερίας. Η απόστασή της από την Κατερίνη είναι 23 χιλιόμετρα. Κατά την απογραφή του 2011 είχε πληθυσμό 1.138 κατοίκους.
Από το 1999 έως το 2010 απετέλεσε έδρα του Δήμου Πιερίων, με τη Ρητίνη να είναι ο παλαιότερος οικισμός του δήμου ο οποίος δεν έχει μετεγκατασταθεί όπως οι άλλοι δύο οικισμοί του δήμου (Βρία και Ελατοχώρι). Από 1ης Ιανουαρίου 2011 εντάχθηκε στο νέο Δήμο Κατερίνης.
Φιλοξενεί το σύνολο των δημοσίων και δημοτικών υπηρεσιών καθώς και τις περισσότερες ιδιωτικές επιχειρήσεις που είναι στο δήμο. Στη Ρητίνη υπάρχει ΚΕΠ, μονοθέσιο νηπιαγωγείο, εξαθέσιο Δημοτικό και Γυμνάσιο, Αγροτικό Ιατρείο και δύο Πολιτιστικοί Σύλλογοι. Ο κεντρικός ναός είναι της Αγίας Τριάδας. Το χωριό έχει πάρει το όνομα του από την εκμετάλλευση της ρετσίνης των πεύκων που υπήρχαν στην περιοχή. Η πρώτη του ονομασία ήταν «Ρητίνια».
Σύμφωνα με μαρτυρίες ο οικισμός υπάρχει στην περιοχή τουλάχιστον από το 1600, χρόνο κτίσης της εκκλησίας της Κοίμησης Θεοτόκου που βρισκόταν στη θέση της σημερινής ομώνυμης εκκλησίας. Σε διάφορες περιοχές του οικισμού και κυρίως στην ανατολική παλιά συνοικία υπάρχουν ακόμη δείγματα παλιών πέτρινων διώροφων σπιτιών.
Λίγο πιο πάνω από το χωριό, στα «Καστανωτά», υπάρχει ένας μικρός παραδοσιακός οικισμός, η «Παλιόχωρα» (900μ.), ο οποίος, σύμφωνα με πληροφορίες των κατοίκων, ήταν το πρώτο χωριό, που εγκαταλείφθηκε και ξαναχτίστηκε αργότερα στο σημείο που βρίσκεται σήμερα.
Οικονομία
Οι κάτοικοι του χωριού ασχολούνται με την γεωργία, την κτηνοτροφία, την υλοτόμηση και, τα τελευταία χρόνια, με τον χειμερινό τουρισμό και με συναφείς επιχειρήσεις. Είναι φιλόξενοι και βαθιά θρησκευόμενοι, όπως μαρτυρούν οι πολλές εκκλησίες, τα εκκλησάκια και το ιστορικό μοναστήρι του Αη Γιώργη που κτίστηκε γύρω στα 1500 μ.Χ. σύμφωνα με τις τοιχογραφίες που υπάρχουν. Ειδικότερα η γεωργία βασίζεται στην καλλιέργεια καπνού.
Αξιοθέατα
Το Μετόχι του Προφήτη Ηλία του Θεσβίτη, που βρίσκεται λίγο πριν την είσοδο στη Ρητίνη.
Μέσα στο χωριό υπάρχουν δυο μεγάλες εκκλησίες: της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και της Αγίας Τριάδας, δίπλα στα παλιά νεκροταφεία ο Άγιος Αθανάσιος και ανατολικά ο μονόχωρος ναός του Αγίου Γεωργίου. Έξω από το χωριό, προς τα βόρεια και στα αριστερά του δρόμου για το Ελατοχώρι, υπάρχει η εκκλησία της «Παλαιοπαναγίας». Βορειοανατολικά του χωριού βρίσκεται η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, ενώ λίγο νοτιότερα το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου. Στη θέση της «Παλιόχωρας» έχει αναστηλωθεί ο ιερός ναός του Αγίου Κωνσταντίνου. Υπάρχουν επίσης πολλά εκκλησάκια όπως το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία στην είσοδο του χωριού, ο Αϊ Νικόλας, και η Αγία Βαρβάρα στην έξοδο του. Αξιόλογο κτίσμα είναι και το παλιό σχολειό δίπλα στο Δημαρχείο που έχει χαρακτηριστεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο και αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα στην περιοχή των Πιερίων.
Πολιτισμός
Εκδηλώσεις λαμβάνουν χώρα στο χωριό όλους τους μήνες του χρόνου. Την ημέρα του Αγίου Πνεύματος γίνεται τοπικό πανηγύρι. Τη δεύτερη ημέρα του Πάσχα στο Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου γίνεται λαϊκό γλέντι και την επομένη ημέρα λαμβάνει χώρα το έθιμο του καψίματος της ρόκας. Στο έθιμο αυτό γυναίκες χορεύουν τον διπλωτό χορό (δύο σειρές ενωμένες με τα χέρια χιαστί), τραγουδώντας τραγούδια της γιορτής. Το έθιμο ανάγεται στην εποχή της Τουρκοκρατίας και σε τέχνασμα, που όπως πιθανολογείται, μηχανεύτηκαν οι γυναίκες για να πετύχουν τη σωτηρία των αιχμαλώτων αγωνιστών.
Πηγή και περισσότερες πληροφορίες:
Πηγή φωτογραφικού υλικού: Διαδίκτυο